رواية أحببت ولا يبالي بقلم ايه محمد

البارت الاول 
اتفضلى يا عروسة هتفضل يا أخويا متفضلش ليه بصتلها پصدمة دا منظر عروسة المفروض تكون مكسوفة ببصلها لقيتها دخلت وقعدت على الكرسى وبتقلع الشوز بتاعها كمان أعرفكم بنفسى أنا عمر ودى هاجر أحنا الإتنين ولاد عم اتجوزنا بناءا على عادات العيلة عندنا ولاد العم لبعضهم بصيتلها
واتكلمت عمر بصى يا هاجر احنا هنعيش مع بعض إخوات كل واحد فى أوضته وملوش دخل بحياة التانى هاجر عليك نور أهو ده بالظبط اللى كنت عايزه أقولهولك كويس وفرت عليا الكلام بصيتلها پصدمة للمرة التانية المفروض تكون زعلانة لأن زى ما سمعتها مرة بتتكلم مع مريم أختى إنها بتحبنى

فلاش باك
مريم أيوه يا عم الناس اللى هتتجوز اللى بتحبه أوعدنا يارب هاجر بحزن بس أنا مش حاسة بكده يا مريم أخوكى مڠصوب على الجواز منى وأنتى عارفه إنه بيحب واحده تانية بس لولا جدى اللى أمر إن جوازنا لازم يتم مريم بحزن عليها يا حبيبتى متزعليش نفسك إن شاء الله هيحبك وبكره تقولى مريم قالت كفايه بس قلبك الطيب يا هاجر هاجر بحزن إن شاء الله
عودة
هاجر عمر عمممر عمر اييه بتنادى على حد فى الشارع هاجر ما بكلمك وأنت سرحان فيه حاجه عمر هاجر أنتى مش زعلانه من الكلام اللى قولته ليكي هاجر وهزعل ليه يعنى مش دى الحقيقة يلا بقى هقوم أغير الفستان ده وآجى آكل أصل مأكلتش من الصبح مش عارفه فرح ايه ده اللى جاى عليا بخسارة بصيتلها پصدمة للمرة الألف ايه البت اللى هتجننى دى المفروض تكون زعلانه مضايقة أو أى حاجه لا دى بتقهرنى أنا
أنا عايزها تفوق من الوهم ده وتعرف إنى مستحيل أحبها ونعيش زى أى اتنين متجوزين علشان كده بعاملها بالطريقة دى قمت دخلت أوضتى وغيرت هدومى وطلعت استنيت فى الصالة عقبال ما تخلص فى الأوضة التانية أول ما هاجر دخلت أوضتها قناع البرود واللامبالاة وقع وظهر الحزن على معالم وجهها البسيطة عيطت پقهرة وحزن الدنيا كلها على حبيبها وجوزها اللى بيقولها الكلام ده فى يوم فرحهم قامت وبصت لنفسها فى المراية ايه كنتى متوقعة من أول يوم هيتقبلك وهتعيشى معاه معاه زى أى زوجين
فوقى يا هاجر كده واجمدى كده لسه قدامك طريق طويل علشان توصلى لقلبه لازم تمثلى دور البرود عليه ولامبالاة بكلامه غيرت هاجر فستانها ولبست بيجامه حرير باللون الأبيض كأنها ملاك فيها بملامحها الهادية وشعرها الأسود اللى فردته على ظهرها شوفتها طلعت من الأوضة وكأنها ملاك حاسس كأن أول مرة أشوفها وآه على جمال شعرها اتجاهلتنى ودخلت المطبخ قمت ودخلت وراها لقيتها بتجهز الأكل عمر ممكن تعمليلى أكل معاكى
هاجر ببرود تمام أكلوا مع بعض ودخل كل واحد ينام فى أوضته فى صباح اليوم التالى استيقظت هاجر وتوضأت أدت فرضها طلعت من أوضتها بصت على الصالة مش لقته قالت فى سرها أكيد فى أوضته سمعت صوت الباب بيخبط فتحت الباب لقت واحده جميلة جدا واقفه ومعاه طفل صغير هدير بكبرياء ودلع عمر موجود
هاجر آه موجود مين حضرتك هدير زقتها ودخلت وقالت مراته يا حبيبتى ودا ابنه تيم بصتلها پصدمة وفاقت على صوت الطفل وهو بيجرى على عمر وبيناديه بابا اللى كان طلع من أوضته لما سمع الباب بيخبط عمر پصدمة هدير
يتبع
البارت الثانى بصتلها هاجر پصدمة وفاقت على صوت الطفل وهو بيجرى على عمر وبيناديه بابا اللى كان طلع من أوضته لما سمع الباب بيخبط عمر پصدمة هدير هدير بدلع آه هدير يا حبيبى كده يا عمر تتجوز عليا وتسيب ابنك كده بص عمر بتوتر لهاجر اللى واقفه مصډومة عمر بتوتر هاجر أناا..
هاجر پصدمة وحزن عمر ه هو هو الكلام دا حقيقي وقعت من طولها عمر جرى عليها بلهفة ... شال رأسها وحطها على رجله وحاول يفوقها بس مفاقتش برضو وډخلها أوضتها واتصل بواحد صاحبه دكتور يجى...
طلع لهدير بره وشافها قاعده على الكنبة وجنبها تيم عمر بعصبية هدير تعالى ندخل نتكلم جوه علشان تيم دخلت هدير وراه أوضته وقفل الباب بعصبيه عمر بعصبية شديدة أنتى ايه اللى جابك هنا
هدير ايه يا عمر جيت أشوف جوزى اللى